روش خارج کردن ایمپلنت دندان ناموفق

آیا می دانستید که گاهی خارج کردن ایمپلنت دندان به دلیل بروز برخی عوارض باید انجام شود؟ ایمپلنت دندان نتایج ماندگار و فوق العاده ای را بعنوان روش جایگزین دندان های مصنوعی به دست می دهد. قبل از اینکه برای این فرایند زیبایی و درمانی فوق العاده اقدام کنید لازم است در خصوص احتمال نیاز به خارج نمودن ایمپلنت های قرار گرفته در استخوان فک ، کسب اطلاعات کنید. هرچند برداشتن ایمپلنت دندان در موارد بسیار نادر رخ می دهد و به پشتوانه روش های مدرن امروزی کاشت دندان نرخ موفقیت در این فرایند بسیار بالا است ولی دکتر امیر محمدی بهترین متخصص کاشت ایمپلنت در تهران معتقد است ارائه توضیحاتی جامع در خصوص خارج نمودن ایمپلنت بخشی از تعهد کاری یک پزشک ماهر و صاحب تجربه با هدف آشنا نمودن بیمار با علائم احتمالی این مشکل می باشد.

دلایل رایج نیاز به خارج کردن ایمپلنت دندان

1 . پری ایمپلنتایتیس : عفونت محل ایمپلنت که می تواند باعث ورم و التهاب در بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت شود. این عفونت گاهی شدید است و در صورت کنترل نشدن می تواند منجر به از دست رفتن استخوان شود.

2 . شل شدن ایمپلنت ها: علل متعددی برای جابجا شدن ایمپلنت ها وجود دارد. ایمپلنت های دندان گاهی به دلیل عدم استقرار صحیح در محل یا تلفیق نشدن با استخوان اطراف آن دچار شل شدگی می شود. این اتفاق در موارد بسیار نادر رخ می دهد ولی در صورت وقوع می توان آن را بازیابی نموده و بخش های آسیب دیده را جایگزین نمود.

3 . آسیب دیدگی عصب : گاهی ایمپلنت در فاصله بسیار نزدیک یا حتی درست روی عصب قرار داده می شود. این کار باعث می شود که بیمار درد بسیار شدیدی را تجربه کند. در چنین شرایطی مراجعه به دکتر برای اجرای ملاحظات لازم ضروری است. اگر ایمپلنت در فاصله بسیار کم یا بر روی عصب قرار داده شود از دهان خارج شده و در موقعیت دیگری مجدداً کاشت آن انجام خواهد شد.

4 . مشکلات سینوسی : اگر ایمپلنت های دندانی در فک بالا قرار داده شود خطر بروز مشکلات سینوسی وجود خواهد داشت. نتیجه بروز این مشکل خارج کردن ایمپلنت دندان است. وقتی ناحیه مورد نظر بهبود پیدا کرد می توان ایمپلنت را جایگزین نمود.

5 . شل شدن کراون : گاهی اوقات کراون ایمپلنت شل می شود. چنین اتفاقی تلفیق ایمپلنت را تحت تاثیر قرار داده و در نهایت باعث شکست کاشت دندان می شود.

هر چند این علائم نگران کننده به نظر می رسد ولی حقیقت این است که بیشتر بیمارانی که کاشت دندان انجام داده اند بدون مواجه شده با هر گونه مشکل برای مدت طولانی و گاهی برای تمام عمر می توانند از ایمپلنت خود بهره برده و با هیچ مشکلی در آن مواجه نشوند. بیمار نیز می تواند با دنبال کردن دستورالعمل های ساده از قبیل رعایت بهداشت دهان و دندان ها خطر بروز عفونت در محل ایمپلنت را به حداقل برساند. شرکت در جلسات ویزیت طبق برنامه و نیز تمیز کردن حرفه ای می تواند به پیشگیری از بروز التهاب در ایمپلنت های دندان کمک کند.

علائم شکست ایمپلنت دندان چیست؟

آشنایی با علائم شکست این پروسه برای مراجعه به موقع به متخصص قبل از وخیم شدن شرایط الزامی است. شکست یکی از دلایل اصلی روی آروند به پروسه خارج کردن ایمپلنت دندان است. برخی از این علائم به شرح زیر می باشد:

• درد شدید : در طول پروسه ریکاوری گاهی درد شدیدی تجربه می شود. این به دلیل قرار گرفتن ایمپلنت در موقعیت نامناسب است. اگر چنین دردی را تجربه کردید حتماٌ قبل از اینکه دیر شود به پزشک مراجعه کنید.

• دشواری در جویدن و گاز گرفتن : اگر نمی توانید غذاها را به راحتی بجوید آن را به علائم شکست نسبت دهید.

• واکنش های آلرژیک : برخی افراد به فلزات استفاده شده در ایمپلنت های دندان حساسیت دارند. اگر با علائم شکست جراحی کاشت دندان به دلیل آلرژی آشنا باشید می توانید بفهمید که پس زدن ایمپلنت به دلیل حساسیت اتفاق افتاده است. چنین علائمی شامل از دست رفتن حس چشایی، حس مورمور شدن و التهاب لثه است.

• سایش دندان ها : سایش دندان ها نیز نشانه ای از شکست فرایند مذکور محسوب می شود. در این شرایط ایمپلنت با استخوان فک تناسب نداشته و در نتیجه فشار زیادی به دندان ها وارد می کند.بنابراین بیمار می بایست تحت روند خارج کردن ایمپلنت دندان قرار بگیرد.

موفقیت 95 درصدی در پروسیجر ایمپلنت و عدم نیاز به خارج کردن آن

یکی از مهم ترین فاکتورهایی که باید درباره جراحی کاشت ایمپلنت در نظر گرفته شود انتخاب جراح است. سپردن فرایند به دست یک جراح ماهر و با تجربه می تواند از بسیاری از مشکلاتی که منجر به شکست پروسه می شود جلوگیری کند. باید یک طرح درمان خوب برای جراحی ترسیم شود و به همین دلیل است که جراح به نتیجه تست هایی از قبیل سی تی اسکن یا تست اشعه ایکس نیاز دارد. این تست ها اعصاب و ساختارهایی در فک را که باید مورد محافظت قرار گیرند نشان می دهد. جایگذاری صحیح ایمپلنت به معنی کاهش خطر شکست درمان می باشد. وقتی این موارد به درستی رعایت شود نرخ موفقیت تا 95 درصد افزایش می یابد.

چگونه می توان خطر نیاز به خارج کردن ایمپلنت دندان را به حداقل رساند؟

همیشه درصدی هر چند اندک احتمال داد که ممکن است فرایند با عدم موفقیت به سرانجام برسد ؛ در این راستا با بهره گیری از راهکارهای مناسب ، می توانید خطر وقوع آن را به حداقل برسانید. نکاتی که باید برای به حداقل رساندن بروز این مشکل دنبال کنید شامل موارد زیر می باشد:

• استعمال سیگار را ترک کنید.
• طبق یک برنامه منظم توسط دندانپزشک ویزیت شوید.
• با دوبار مسواک زدن در روز و یک بار استفاده از نخ دندان از ایمپلنت های دندان خود مراقبت کنید.
• با خوردن غذاهای غنی از کلسیم از قبیل ماست، شیر، بروکلی، پنیر و پرتقال کلسیم بیشتری مصرف کنید.
• اگر مشکل سایش دندان یا دندان قروچه دارید با پزشک در خصوص استفاده از محافظ های مناسب صحبت کنید.
• از دندان های خود به درستی استفاده کنید. برای از خوردن آبنبات یا یخ و جویدن آنها با دندان خودداری کنید.

فرایند خارج نمودن ایمپلنت دندان چگونه انجام می شود؟

معمولاً دو روش برای خارج کردن ایمپلنت دندان وجود دارد. در تکنیک اول از فرز های مخصوص (Trough bur) استفاده می شود. پزشک کمتر از یک میلی متر بافت استخوان را برای شل شدن ایمپلنت برش می دهد. سپس ناحیه را مورد بررسی قرار می دهد تا ببیند گرافت استخوان مورد نیاز است یا خیر. بعد از ریکاوری گرافت استخوان برای بازیابی بخش هایی که قرار است ایمپلنت در آن انجام شود مورد نیاز می باشد.

در روش دوم که روشی فناورانه تر است از ابزاری به نام اداپتور (Adapter) استفاده می شود. در این روش جراح می تواند بدون برش بافت استخوان پروسه خارج کردن ایمپلنت دندان را به انجام برساند. این ابزار با ایجاد حرکات پیچشی خاص ایمپلنت را در استخوان شل می کند.

البته لازم به ذکر است که تمام انواع ایمپلنت را نمی توان با استفاده از این ابزار خارج نمود. در برخی موارد پزشک باید به علت قوی بودن پیوند ایمپلنت با استخوان، بافت استخوان را برای شل شدن ایمپلنت جدا کند

گزینه های درمان بعد از برداشتن ایمپلنت دندان

بعد از خارج نمودن ایمپلنت دندان می توانید برای گزینه های جدید از قبیل ایمپلنت جدید یا دنتورها اقدام کنید. در بیشتر موارد پیوند استخوان مورد نیاز است و این بدان معنی است که تا دو ماه بعد از ریکاوری نمی توانید ایمپلنت خود را جایگزین کنید.

اگر محل خارج خارج کردن ایمپلنت دندان عاری از عفونت باشد و بافت استخوانی کافی در آن وجود داشته باشد دنداپزشک ایمپلنت جدید را در محل قرار خواهد داد. اگر ناحیه دچار آلودگی شده باشد یک دوره پاکسازی مکانیکی با استفاده از آنتی بیوتیک تجویز خواهد شد.

راه حل رایج دیگر استفاده از دنتور می باشد. دندانپزشک بر حسب شرایط دهان، کار جایگزین کردن کامل یا نسبی دندان های از دست رفته را انجام می دهد. قبل از قرار دادن ایمپلنت، استخوان و لثه ها باید بهبود کامل پیدا کرده باشند. گزینه های درمان دیگری که می تواند یک لبخند کامل را خلق کند دندان فلیپر یا بریج می باشد.

عوارض خارج نمودن ایمپلنت دندان

خارج کردن ایمپلنت دندان یک پروسیجر پیچیده محسوب نمی شود. درد بزرگ ترین عارضه جانبی این فرایند است. گاهی ترک خوردگی جزئی استخوان فک و از دست رفتن استخوان نیز اتفاق می افتد. در طول برداشتن ایمپلنت دندان پزشک بهترین روش که کمترین آسیب را به همراه داشته باشد انتخاب می کند.