پریودنتیت مزمن چیست

پریودنتیت(بیماری لثه پیشرفته) Periodontitis: پریودنتیت یک پروسه التهابی است که بافتهای اطراف دندان را درگیر می کند (بافت همبند و استخوان) تجمع پلاک باکتریایی روی سطح دندان باعث التهاب لثه می شود (ژنژیویت) و در صورت عدم درمان و پیشرفت تبدیل به پریودنتیت می شود که مشخصه آن از دست رفتن بافتهای چسبیده به دندان می باشد و در نهایت باعث لقی و از دست رفتن دندان می شود.

پریودنتیت به دو نوع مزمن و مهاجم تقسیم می شود:

پریودنتیت مزمن

پریودنتیت مزمن یک بیماری شایع که بوسیله پیشرفت آرام و بدون درد شناخته می شود، در اکثر گروه های سنی ایجاد می شد ولی در میان بالغین و بزرگسالان بسیار شایع تر است، بطوری که 35% بالغین (30-90 سال) حداقل یک یا چند دندان را مبتلا به آن دارند.

چالش در پیش رو برای درمان پریودونیت مزمن:

1. تشخیص درست و به موقع : تشخیص در مراحل اولیه بسیار کمک کننده است، به علت ذات بی درد بیماری، بیماران به ندرت سراغ درمان می آیند، بنابراین خیلی غیر معمول نیست که بیماری وقتی تشخیص داده شود که بیماری به درجات متوسط تا شدید رسیده باشد.
2. چالش دوم کنترل کردن تمام فاکتورهایی است که در ایجاد بیماری تاثیر دارند، علت اولیه پریودونیت مزمن باکتری است که به صورت مستقیم و غیر مستقیم قادر است بافت های میزبان (لثه) را تخریب کند. در حقیقت اکثر موارد این بیماری بوسیله برداشت مکانیکی باکتریها (جرم گیری)  بصورت موفقیت آمیزی درمان می شوند، اما هر فاکتوری که بر روی محیط موضعی و پاسخ میزبان تاثیر بگذارد می تواند بر روی پیشرفت بیماری و پاسخ به درمان اثر گذار باشد.

این فاکتور ها شامل:

1. سیگار 2. دیابت 3. استرس 4. فاکتور های ژنتیکی 5. ترومای جویدن (اکلوزال)
2. 6عوامل آیاتروژنیک Iatrognic: عواملی (آسیبهایی) که توسط دندانپزشک ایجاد می شود 7. همکاری بیمار

به علت تعداد بالا و پیچیدگی های فاکتور های دخیل در ایجاد این بیماری، مدیریت موفقیت آمیز آن بسیار چالش برانگیز است. بنابراین باید متخصص لثه از این ریسک فاکتور ها آگاهی داشته باشد. اطلاع از مواردی مثل استعداد ذاتی بیمار، پاسخ به بیماری موجود و پاسخ بالقوه به درمان قبل از شروع درمان می تواند بسیار کمک کننده باشد.

3. چالش سوم : نگهداری دراز مدت نتایج درمان می باشد این فاز به نام فاز حمایت کننده شناخته می شود (supportive Periodontal therapy) یا (Periodontal maintenance)

این فاز بر روی حفظ انگیزه بیمار و بالا بردن همکاری آن و مدیریت دیگر فاکتور ها استوار است.

تشخیص بیماری پریودنتیت مزمن

پریودونیت مزمن ارجحیت مشکل بیمار در حین مراجعه نیست، بدین معنی که بیمار به علت دیگری مراجعه می کند و معمولا متخصص لثه آن را کشف می کند، علت آن هم ماهیت بی درد و آرام پیش رونده این بیماری می باشد.

شایان ذکر است که دکتر امیر محمدی یکی از بهترین دندان پزشکان در حوزه ایمپلنت دندان می باشد  ایشان :

• متخصص جراحی دهان ، فک و صورت
• مدرس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی
• جز رتبه های برتر آزمون برد تخصصی
• متخصص پروتزهای دندانی، زیبایی و ایمپلنت

شماره تماس : tel:09120957013

احتمال درد در چند درصد از بیماران وجود دارد؟

حدودا 6 %

بنابراین اکثر تشخیص ها وقتی صورت می گیرد که بیماری به مراحل پایانی خود رسیده است و لقی مشهود است. تشخیص این بیماری بر اساس رادیوگرافی و معاینات کلینیکی می باشد.

لازم به ذکر است: تمام موارد ژنژیویت تبدیل به پریودنتیت نمی شود ولی تمام پریودونیت ها اول ژنژیویت بوده اند.

درمان مکانیکی پریودنتیت مزمن

بنابر گفته های فوق تخصص ایمپلنت ستون اصلی درمان پریودونیت مزمن برداشت مکانیکی جرم های زیر لثه بوسیله ابزارهای دستی و یا اولتراسونیک می باشد، حال امکان دارد این پروسه نیاز به جراحی داشته باشد و یا نداشته باشد.

مطالعات نشان داده اند که ابزار های اولتراسونیک همان کارایی ابزارهای دستی را دارند به اضافه اینکه حدود 20-50 % زمان هم حفظ می شود.  در موارد شدیدتر بهتر است جرم گیری های تمام فک در 24 ساعت تمام شود و در این زمان هم از دهان شویه کلروهگزین (CHX) استفاده شود.

هر دو روش جراحی و غیر جراحی دارای فواید بسیاری هستند ولی در موارد شدید بیماری حتما درمان های جراحی موثرتر خواهد بود.

در بعضی مواقع احتمال دارد جراحی دومی هم مورد نیاز باشد و این بسیار مهم است که به بیماری که دارای پریودونیت شدید است در این مورد اطلاع داده شود.

چند درصد از پریودونیت های مزمن به درمان پاسخ نمی دهند؟

حدود 30-20 %

خیلی فاکتور ها در پاسخ مشارکت دارند مثل برداشت نامناسب جرم ها، بهداشت پایین بیمار،شرایط سیستمیک بیمار که سیستم ایمنی را ضعیف می کند ، ترمیم های مشکل دار ، مشکلات اکلوژنی ، سیگار و… .

– ملاحظات بیماری های سیستمیک در پریودونیت مزمن:

تخریب پریودونتال (لثه) نتیجه واکنش های التهابی به باکتری های جرم دندان می باشد.

1. دیایت : در جهان حدود 170 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند. تیپ 2 دیابت شایعترین نوع آن است(حدود 95-85 % دیابتی ها) اکثر مطالعات ارتباطی را میان دیابت و پریودونیت مزمن نشان داده اند.

افراد دارای دیابت استعداد بیشتری برای تحلیل اطراف دندان دارند.

همانطور که دیابت بر روی لثه ها اثر می گذارد عفونت لثه ها هم بر روی کنترل دیابت تاثیر می گذارد. این عفونت می تواند باعث افزایش مقاومت به انسولین شود بصورت کلی می توان پریودنتیت را به عنوان یک مشکل کلاسیک در بیماری دیابت برشمرد.

بیماری های قلبی عروقی: اخیرا التهاب به عنوان یک ریسک فاکتور برای بیماری های قلبی به حساب می آید سطوح بالای پروتئین C (Protein) که در التهاب ایجاد می شود می تواند باعث سکته ها و آنژین های ناپایدار شود.

بیماری های روحی و روانی: استرس، اضطراب و افسردگی به عنوان فاکتور های موثر بر روی بیماری های لثه در نظر گرفته می شوند، خیلی از این افراد بهداشت مناسبی ندارند و یا سیگار مصرف می کنند که اینها هم مزید بر علت می شوند. بعضی از این بیماران دارای عادت های بد من جمله دندان قروچه هستند و در ضمن استرس هم مستقیما باعث کاهش کارایی سیستم ایمنی می شود.

سیگار و بیماری های لثه

میزان مصرف سیگار در آقایان کمی بیشتر از بانوان است (23 % در برابر 18 %)

* سیگار مهمترین ریسک فاکتور برای پریودونیت مزمن می باشد.

سیگار نقش بسیار مهم در شیوع، بروز، شدت، پیشرفت و پاسخ به درمان بیماری های لثه دارد.

حتی افراد سیگاری غیر فعال (در معرض دود سیگار دیگران) نسبت به افراد عادی بیماری لثه بیشتر و پاسخ به درمان پایین تری دارند.

* سیگاری ها حدود 6 برابر تحلیل استخوان بیشتری نسبت به غیر سیگاری ها دارند.

درمان بیماری های لثه در سیگاری ها چالش برانگیز است. سیگاری ها به هر دوی درمان های جراحی و غیر جراحی کمتر از غیر سیگاری ها پاسخ می دهند. حتی پاسخ درمان در افرادی که قبلا سیگاری بوده اند نسبت به غیر سیگاری ها بدتر است ولی نسبت به سیگاری ها در وضعیت بهتری قرار دارد.

پس از لحاظ وضعیت لثه و پاسخ به درمان از بهتر به بدتر شامل: 1. غیر سیگاری 2. قبلا سیگاری 3. سیگاری

تعداد سیگار در روز هم مستقیم و وابسته به روز، به وضعیت لثه بیمار و پاسخ به درمان مرتبط است. با این وجود متاسفانه 4/1 دندانپزشکان به بیماران خود توصیه ترک سیگار را انجام می دهند و کنترل کردن فاکتور های مشارکت کننده در این بیماری:

(contributing factor )

1. شدت و محل بیماری:

هر چه شدت بیماری سخت تر باشد درمان آن سخت تر است . برداشت جرم در نواحی بین ریشه های دندان های 3 ریشه بسیار مشکل و بعضا غیر ممکن است .

2. بهداشت دهان:

بیماری که تحت آموزش بهداشت قرار بگیرد پاسخ بهتری به درمان خواهد داد و حفظ این نتایج هم ساده تر خواهد بود. آموزش بهداشت دهان حلقه گمشده درمان های دندانپزشکی است که تاثیر آن پس از درمان های لثه بسیار پر رنگ است.

3. ترمیم های نامناسب:

ترمیم نامناسب باعث تجمع پلاک و جرم در زیر خود می شود و حتی امکان دارد به درون فضای بیولوژیک لثه هم وارد شده باشد.

4. ترومای اکلوزال: (دندان های روبرو)

به معنای وارد شدن نیروهایی فراتر از تحمل سیستم فک و دندان ها که می تواند بسیار آسیب رسان باشد.

و علائم آن شامل: 1- لقی دندان 2- جابه جایی دندان ها از جای اصلی خود 3- درد در جویدن 4- درد در لمس دندان 5- حساسیت عضلات جونده فک 6- علائم ناراحتی در Tmj (مفصل فکی گیجگاهی) 7- وجود سایش در سطح جونده دندان ها 8- لبه های مینای شکسته دندان 9- تغییرات رادیوگرافیک

5. استفاده از آنتی بیوتیک:

اگر چه تعداد بسیار زیادی از شواهد از استفاده از آنتی بیوتیک برای درمان پریودنتیت مزمن حمایت می کنند بسیاری از متخصصین لثه درمان های مکانیکی و آموزش بهداشت دهان را کافی می دانند و معتقد هستند که مصرف آنتی بیوتیک باعث می شود میکروب های مقاوم تری در آینده درون جرم های بیمار داشته باشیم.

بنابراین بهتر است در وهله اول از آنتی بیوتیک پرهیز کرد و در صورت مقاومت به درمان یا یازگشت بیماری از آنتی بیوتیک استفاده کرد. از قرص های تتراسایکلین با دوز پایین درون لثه هم می توان استفاده کرد ولی در نظر داشته باشید که یک داروی خاص که به صورت معجزه آسا عمل کند نداریم.

درمان های لیزر برای پریودنتیت مزمن

با اینکه لیزر در سال 1960 اختراع شد استفاده از آن اخیرا در دندانپزشکی رایج شده است . با این حال در حال حاضر شواهد برای حمایت از بهتر بودن فواید لیزر نسبت به درمان های سنتی (جرم گیری) وجود ندارد و بیشتر حالت تجاری برای جذب بیمار دارد.

– سومین چالش برای مدیریت درمانهای لثه، حفظ نتایج بیماری بود. همکاری بیمار در مورد کنترل جرم و مراجعات منظم وی برای مدیریت درمان لثه حیاتی است. میزان از دست دادن دندان در بیماران غیر همکار 2 برابر بیشتر از بیماران همکار است.

* نتیجه گیری: در مورد بیماری های مزمن همکاری بیمار مهمترین حلقه درمان می باشد.

دكترامير محمدی :

 متخصص جراحی دهان ، فک و صورت هستند و همچنین عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي ارتش می باشند که جز رتبه های برتر آزمون بورد تخصصي و از برترين و با تجربه ترين جراحان تهران هستند ، ايشان فارغ التحصيل از دانشگاه علوم پزشكي همدان، كه قطب فک و صورت ايران محسوب ميشود ، مي باشند . و نيز چندين مقاله وترجمه كتاب در زمينه جراحي بيني و فك در ISI و مجله هاي معتبرجهان دارند.

هزینه ایمپلنت دندان با دکتر امیر محمدی چقدر است ؟

ایمپلنت دندان ( کاشت دندان ) به ازای هر واحد 3.900.000 تومان می باشد علاوه بر این شما می توانید از مزایای زیر بهره ببرید . 

مزایای ایمپلنت با دکتر امیر محمدی :

1-  پرداخت هزینه به صورت اقساط می باشد

2-  انجام کاشت ایمپلنت فول موس ( کل دهان ) انجام میشود

3- مشاوره رایگان

شماره تماس :tel:0912095701

[formidable id=”7″]